Het labyrint lopen is een manier om zelfinzicht te krijgen als je het tot je laat spreken. In het labyrint gebeurt niets mysterieus of magisch, maar het labyrint maakt iets zichtbaar dat voor ons verborgen is.
Het labyrint is de weg naar het midden, de zoektocht van de mens naar het leven, de zoektocht naar zichzelf en de zoektocht naar de grote verbanden en waarheden van ons raadselachtige bestaan in deze kosmos.
Het labyrint is als een simpele, duidelijke spiegel die iets kan spiegelen van datgene in mij dat mij bezig houdt, die laat oplichten waar ik sta, waarin iets zichtbaar wordt van wie ik ben.
Hoe je ook in, over, langs, door het labyrint gaat, of je rent, loopt, sluipt, het maakt niet uit als je openstaat voor het labyrint als spiegel kun je veel over jezelf te weten komen.